آشنایی با لایت‌کوین ملقّب به نقرۀ دیجیتال

«لایت کوین» (LiteCoin) چیست؟ راهنمای مبتدیان برای LTC و نحوه کار آن

لایت کوین (LTC) به عنوان اولین ارز دیجیتال جایگزین در نظر گرفته می‌شود. این ارز در 13 اکتبر 2011 با هدف گرفتن جایگاه «نقره در مقابل بیت کوین که طلا به شمار می‌رود» راه اندازی شد و همچنان یکی از بزرگترین ارزهای دیجیتال از نظر مارکت کپ است.

درست مانند بیت کوین (BTC)، لایت کوین بر روی یک بلاک چین منبع باز اجرا می شود که توسط هیچ مرجع مرکزی کنترل نمی‌شود. هر اپراتور ند لایت کوین یک کپی از هر بلاک چین دارد تا اطمینان حاصل کند که تراکنش‌های جدید با تاریخچه تراکنش‌های آن تناقض ندارند و ماینرها با گنجاندن آنها در بلوک‌های تازه استخراج شده، به پردازش تراکنش‌های جدید کمک می‌کنند.

لایت کوین و بیت کوین چند تفاوت کلیدی دارند. تراکنش ها در لایت کوین سریعتر انجام می شود و عرضه بیشتری دارد. از یک الگوریتم هش متفاوت برای عادلانه کردن استخراج برای همه استفاده می‌کند، و اعتقاد عموم این است که همین تفاوت‌ها به موفقیت LTC کمک کرده و یکی از برترین ارزهای دیجیتال در طول سال‌ها باقی مانده است.

چه کسی لایت کوین را ایجاد کرد و چرا؟

لایت کوین توسط «چارلی لی» فارغ التحصیل موسسه فناوری ماساچوست در امریکا ایجاد شد. لی یک مهندس سابق گوگل است که در سال 2011 به بیت کوین علاقه مند شد و پس از ایجاد لایت کوین، به عنوان مدیر مهندسی در سال 2013 به صرافی ارزهای دیجیتال کوین بیس پیوست.

پس از پیوستن به صرافی کریپتو، لی تا حد زیادی توسعه Litecoin را کنار گذاشت. در آن زمان، او اعتقاد داشت حق مردم «مالکیت بیت کوین و هولد کردن بیت کوین است» و لایت کوین هنوز «آماده رشد» نیست.

در اواخر سال 2017، لی شرکت را ترک کرد تا به طور تمام وقت توسعه LTC را دنبال کند. اکنون، او به عنوان مدیر عامل بنیاد لایت کوین، یک موسسه غیرانتفاعی که به پشتیبانی از این ارز دیجیتال اختصاص داده شده است، کار می کند.

در دسامبر 2017، او فاش کرد که تمام LTC خود را می‌فروشد و اهدا می‌کند، زیرا متهم به انتشار اخبار در مورد این ارز برای سود و منافع شخصی شده بود. لایت کوین در آن زمان در بالاترین سطح خود در حدود 350 دلار معامله می شد و این حرکت لی با انتقاد گسترده ای مواجه شد.

اما چرا لایت کوین ایجاد شد؟  اعلامیه‌ای توسط لایت‌کوین که در اکتبر 2011 در انجمن بیت‌کوین تاک منتشر شد، لی خاطر نشان کرد که می‌خواهد با استفاده از بهترین نوآوری‌های بیت‌کوین و سایر ارزهای دیجیتال جایگزین که در آن زمان فعال بودند «سکه‌ای بسازد که نقره‌ای به طلای بیت‌کوین است».

این ارز دیجیتال زمانی به وجود آمد که لی در تلاش برای ایجاد یک فورک از بلاک چین بیت کوین، « پایه و اساس کد نویسی بیت کوین را تحلیل می کرد». به گفته او، در ابتدا “عمدتا یک پروژه جانبی سرگرم کننده” بود، اما بعدها تکامل یافت.

لایت کوین به دلیل نوآوری هایی که شامل ترکیبی از سرعت انتشار بلوک های سریع تر و استفاده از الگوریتم هش «Scrypt» است، از دیگر ارزهای دیجیتال جایگزین متمایز شد. همچنین تا حد زیادی از چیزی به نام «premine» جلوگیری کرد که به سازندگان یک ارز دیجیتال مبتنی بر بلاک چین اجازه می‌دهد تا قبل از راه‌اندازی این پروژه برای عموم، سکه‌ها را استخراج کنند. «Premining» در ابتدا به عنوان راهی برای اختصاص پاداش به سازندگان پروژه و تأمین بودجه توسعه دهی استفاده می‌شد.

در آن زمان، بسیاری از اعضای جامعه خواهان ارزهای جایگزین با راه اندازی منصفانه، مشابه راه اندازی بیت کوین بودند. زمانی که لایت کوین راه‌اندازی شد، لی به این نگرانی‌ها پاسخ داد و گفت که شرایطی که در آن یک فرد یا گروهی که تعداد زیادی سکه را کنترل می‌کند و از آن‌ها آن‌ طور که صلاح می‌داند استفاده می‌کند «بر خلاف دیدگاه غیر متمرکز بیت‌کوین است».

یک هفته قبل از راه‌اندازی LTC، لی کد منبع و باینری خود را منتشر کرد تا مردم بتوانند قبل از انتشار آن، استخراج آن را آزمایش کنند. زمان راه اندازی از طریق یک نظرسنجی در انجمن Bitcointalk برگزار شد تا اعضا بتوانند زمانی را انتخاب کنند که برای آنها مناسب است. همه می‌توانستند همزمان استخراج را شروع کنند، زیرا تاریخ راه‌اندازی را می‌دانستند و باید یک تغییر ساده در فایل‌های خود ایجاد می‌کردند تا استخراج واقعی LTC را شروع کنند.

با این حال، لایت کوین با یک premine همراه شد. در مجموع 150 LTC به عنوان بلوک پیدایش – اولین بلوک در شبکه – و دو بلوک بعدی برای تأیید اعتبار آن در ابتدا استخراج شد. زمانی که لایت کوین راه اندازی شد، پاداش استخراج یک بلوک پنجاه LTC بود که اساساً در آن زمان بی ارزش بود.

تفاوت لایت کوین و بیت کوین

علی رغم این که لایت کوین با هدف تبدیل شدن به «نقره» دیجیتالی، درست مانند بیت کوین، راه اندازی شد، ولی یک ارز دیجیتال همتا به همتا (P2P) مبتنی بر بلاک چین است که برای رفع برخی کاستی های موجوددر بیت کوین طراحی شده است.

هدف آن این بود که با انجام تراکنش های سریع تر از بلاک چین بیت کوین، فراگیری پرداخت های LTC را برای معامله گران آسان تر کند. به طور متوسط، استخراج یک بلاک لایت کوین دو و نیم دقیقه طول می کشد که یک چهارم زمان ده دقیقه ای بیت کوین است. این بدان معناست که تاجرانی که فقط تراکنش‌های ایمن را انجام می‌دهند، مجبور نیستند یک ساعت کامل برای شش تأیید در شبکه منتظر بمانند.

در حالی که در اینجا یک مبادله امنیتی وجود دارد، معامله گران همچنین می‌توانند منتظر تأیید اضافی برای ایمنی بیشتر در هنگام استفاده از Litecoin باشند. از آنجایی که بلاک‌ها در لایت‌کوین چهار برابر سریع‌تر هستند، استخراج در شبکه آن سریع‌تر انجام می‌شود، تقریباً هر سه روز و نیم.

برای بهبود روش تولید بیت کوین، رویدادهای هاوینگ لایت کوین نیز تغییر کرد. در حالی که تولید بیت کوین در هر 210000 بلاک نصف می شود، تولید لایت کوین در هر 840000 بلاک نصف می شود. به طور مشابه، برای اطمینان از اینکه آخرین لایت کوین در زمان استخراج آخرین بیت کوین استخراج می شود، عرضه LTC به 84 میلیون سکه محدود شده است.

مقایسه بین شبکه های بیت کوین و لایت کوین

در حالی که بیت کوین از الگوریتم هش SHA-256 استفاده می کند، لایت کوین از الگوریتم هش Scrypt، یک تابع مشتق از کلید رمز عبور استفاده می کند. به گفته Tarsnip، تابع مشتق کلید Scrypt برای استفاده در سیستم پشتیبان آنلاین Tarsnap توسعه یافته است و به گونه ای طراحی شده است که در برابر حملات brute-force سخت افزاری ایمن تر باشد.

این امر مخصوصا برای جلوگیری از حملات احتمالی از طریق استفاده از سخت‌افزار استخراج تخصصی، مانند مدارهای ویژه برنامه (ASIC) ایجاد شد، زیرا در ابتدا اعتقاد بر این بود که بیت‌کوین در برابر چنین حملاتی آسیب‌پذیر است.

الگوریتم لایت کوین در تلاش برای خنثی کردن یک حملات احتمالی متعدد به استخراج، بصورت حافظه فشرده است. در عمل، آن حملات متعدد هرگز اتفاق نیفتاد و سخت افزار استخراج تخصصی برای استفاده در شبکه لایت کوین توسعه یافته است.

لایت کوین ویژگی های جدیدی را به کار می گیرد

تلاش‌های ابتدایی این ارز دیجیتال با اجرای چندین ویژگی پشتیبانی شده است که در ابتدا ارائه شده و بعداً در شبکه بیت‌کوین پیاده‌سازی شدند. این پیشرفت‌ها اغلب کمک می‌کنند تا اطمینان حاصل شود که شبکه می‌تواند تراکنش‌های بیشتری را در هر ثانیه انجام دهد، بدون اینکه تمرکززدایی را قربانی کند و از حفظ حریم خصوصی در حین تراکنش اطمینان حاصل کند.

شاهد جدا شده (Segwit)

بیت کوین و لایت کوین تا حدودی مشابه هستند و به این ترتیب، هر دو می توانند ارتقا های یکسانی داشته باشند. لایت کوین اغلب ابتدا آن ها را ارا میکند، زیرا اگر مشکلی پیش بیایددر شبکه لایت کوین آسیب کمتری نسبت به شبکه بیت کوین ایجاد می شود. به این دلیل که مارکت کپ (ارزش بازار) لایت کوین از زمان شروع آن کمتر از بیت کوین بوده است.

یکی از اولین ویژگی هایی که قبل از اضافه شدن به بیت کوین روی بلاک چین لایت کوین پیاده سازی شد، شاهدان مجزا یا  Segregated Witness (SegWit) بود. در حالی که SegWit برای اولین بار در سال 2015 برای بیت کوین پیشنهاد شد، لایت کوین ابتدا این فناوری را پذیرفت. پس از اینکه هیچ مشکل خاصی در LTC مشاهده نشد، این فناوری سپس به بیت کوین اضافه شد.

سگویت اساساً با «تفکیک» داده‌های  نشان اختصاصی  ارز های دیجیتال در هر تراکنش (شاهد) در خارج از آن به فضای محدود مقیاس ارز دیجیتال کمک می‌کند و برای رسیدگی به مشکلات مقیاس پذیری بیت کوین توسعه یافته است.

لایت کوین SegWit را در اوایل سال 2017 پذیرفت و به دلیل موفقیتی که این ویژگی در بلاک چین داشت، از اجرای آن در بلاک چین بیت کوین حمایت شد. در ابتدا، SegWit به سرعت در Litecoin مورد استفاده قرار گرفت، بسیار بیشتر از بلاک چین بیت کوین. پذیرش آن به تدریج در هر دو شبکه رشد کرده است.

شبکه لایتنینگ

شبکه لایتنینگ یک راه حل مقیاس پذیر است که اساساً یک لایه اضافی در بالای بلاک چین ارز دیجیتال ایجاد می کند که در آن تراکنش ها سریع و کارمزدها ناچیز است. این لایه اضافی از کانال های پرداخت ایجاد شده توسط کاربر تشکیل شده است و در ابتدا برای پیاده سازی در بلاک چین بیت کوین طراحی شده بود.

مانند SegWit، این شبکه برای اولین بار روی Litecoin پیاده سازی شد که این کار بیشتر برای آزمایش شبکه لایتنینگ در یک محیط اقتصادی واقعی انجام شد. راه حل مقیاس پذیری لایه دو بحث برانگیز است. به گفته منتقدان، کاربران را به کیف پول‌های غیرقانونی سوق می‌دهد، که کاربران باید ند خود را روی آن اجرا کنند.

فراگیری شبکه لایتنینگ لایت کوین تا حدودی کند بوده است در حالی که فراگیری شبکه لایتنینگ بیت کوین در ماه های ابتدایی خود به طور تصاعدی رشد کرده است. دلیل کم بودن سرعت LTC ممکن است هزینه تراکنش پایین لایه پایه باشد.

اولین تغییر بزرگ خارج از زنجیره بین شبکه های لایتنینگ بیت کوین و لایت کوین در سال 2017 با موفقیت انجام شد. چارلی لی پیشنهاد کرد که لایت کوین می تواند کاربران را در زمانی که بلاک چین بیت کوین شلوغ است و کارمزدها بالا است، وارد شبکه لایتنینگ کند.

MimbleWimble

پروتکل MimbleWimble یک شکل اصلاح شده از الگوریتم اثبات کار (PoW) است که زیربنای بلاک چین یک ارز دیجیتال است. از شناسایی ورودی‌ها و خروجی‌های مربوط به تراکنش‌ها جلوگیری می‌کند، حریم خصوصی را بهبود می‌بخشد و قابلیت ردیابی را پیچیده می‌کند.

لایت کوین یک شبکه آزمایشی MimbleWimble را در اکتبر 2020 راه‌اندازی کرده است و برنامه نویس اصلی آن روی آسان‌تر کردن آزمایش آن برای «کاربران غیر تکنیکال لایت‌کوین» تمرکز کرده است. شایان ذکر است که هیچ اتفاق نظری در مورد اینکه بهترین راه برای استفاده از پروتکل MimbleWimble در لایت کوین یا بیت کوین چیست، وجود ندارد.

برخی از توسعه دهندگان معتقدند که ادغام MimbleWimble با پروتکل بیت کوین می تواند منجر به نتایج نامطلوب شود و بسیار دشوار است. در نتیجه، برخی پیشنهاد کرده‌اند که می‌توان آن را به عنوان یک زنجیره جانبی برای لایت‌کوین یا بیت‌کوین پیاده‌سازی کرد.

موارد استفاده لایت کوین

لایت کوین یکی از اولین ارزهای دیجیتال جایگزین موفق بود و با گذشت زمان، با انتقاداتی مبنی بر نداشتن ارزش پیشنهادی واضح مواجه شد. از آنجایی که عرضه محدودی دارد و به عنوان «نقره به طلای بیت کوین» به بازار عرضه شده است، کاربران را به خود جذب کرده است.

تورم لایت کوین از طریق مکانیزم هاوینگ کنترل می شود. از زمانی که در سال 2011 ایجاد شد، بلاک چین آن به اندازه کافی ایمن بوده است که از ۵۱ درصد حملات جلوگیری می کند، این حملات زمانی رخ می دهد که یک نهاد یا نهادهای ماینینگ بیش از 51 درصد از قدرت محاسباتی ایمن سازی شبکه را در اختیار داشته باشند و از آن برای تغییر در گذشته بلاک چین استفاده کنند.

قابلیت اطمینان آن عامل مهمی است که به نفع آن است. از آنجایی که هیچ گونه سوء استفاده بزرگی را متحمل نشده است، در واقع به عنوان “نقره” دنیای ارزهای دیجیتال شناخته می شود: یک ارز دیجیتال قابل اعتماد که می تواند برای انجام معاملات با هزینه نسبتاً کم استفاده شود.

این ارز دیجیتال اکنون در بین سرمایه گذاران و معامله گرانی که برای پیشبینی قیمت آن بر عرضه و کاهش انتشار محدود آن تکیه می کنند نیز محبوب است. با توجه به قابل اعتماد بودن آن، LTC ممکن است در یک پورتفولیو مورد استفاده قرار گیرد تا سرمایه گذاران را بدون هیچ گونه غافلگیری منفی در جریان حرکات بازار کریپتو قرار دهد.

حفظ حریم خصوصی در شبکه لایت کوین بسیار ساده تر از شبکه هایی با کارمزد تراکنش های بالاتر است، زیرا هزینه جابجایی وجوه کمتر است. همچنین برای پرداخت برای کالاها و خدمات استفاده می‌شود و اکثر پردازنده‌های پرداخت ارز دیجیتال از آن پشتیبانی می‌کنند.

لایت کوین یک ارز دیجیتال بسیار نقد پذیر است که در اکثر صرافی‌های اصلی ارزهای دیجیتال موجود است و آن را برای معامله‌گران ایده‌آل می‌کند. از آنجایی که تراکنش‌های شبکه آن نسبتاً ارزان هستند، برخی حتی از آن برای انتقال وجوه بین صرافی‌های مختلف یا پلت‌فرم‌های وام‌دهی استفاده می‌کنند تا از کارمزد بالای تراکنش در شبکه‌هایی مانند بیت‌کوین یا اتریوم جلوگیری کنند.

شبکه Litecoin به طور مداوم بیش از 100000 تراکنش در روز را پردازش می کند و معمولا بین 200000 تا 300000 آدرس فعال دارد. در حالی که به اندازه شبکه بیت کوین محبوب نیست، کاربرد های فراوان آن غیرقابل انکار است.